Vanaf Birmingham Road gold Jeff Black wat mij betreft als een belofte voor de toekomst. Desondanks wist deze Amerikaan niet het succes te behalen wat ik ervan verwachtte. Merkwaardig, want zijn platen zijn stuk voor stuk de moeite waard, maar staan momenteel steevast allemaal voor relatief lage prijzen te grabbel in de virtuele uitverkoopbakken van zijn distributeur binnen Europa: Blue Rose Records. Tot mijn stomme verbazing liep ik halverwege januari op tegen zijn recentste titel Mining (for Gold). Gek genoeg vind je over deze akoestische demo’s geen enkel promotioneel woord, noch op zijn eigen homepage (zelfs niet een opmerking in een lopend forum), noch op zijn MySpace. Merkwaardig! Ben zeer benieuwd wat hierachter de gedachte is.

De plaat zelf is een 100% singer songwriter product. Stripped down tot op het bot. Slechts stem en gitaar en een stevige zucht door zijn harmonica.Het totaalgeluid is zeer direct en basic opgenomen. Mining is echter niet alleen technisch voorzien van een super helder geluid, ook de intensiteit van de Jeff laat niets te wensen over. Meer heb ik niet nodig om optimaal te genieten, zeker gezien het melancholische karakter van de muziek. Los van iedere vorm van overdaad zet Jeff Black zijn zoveelste proeve van bekwaamheid neer. Eerlijk gezegd tast ik momenteel nog compleet in het duister of alle tracks van eigen hand zijn, want geschikte hoesinformatie heb ik (nog) niet tot mijn beschikking, slechts een kwalitatief mooie download. Zou deze vorm van muziek verkrijgen uiteindelijk dan onvermijdelijk blijken te zijn? Ik word er simpelweg weemoedig van. Schitterende muziek! Beluisteren die handel!